Αρχαία α΄

Φαινόμενα
    ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ
    ΡΗΜΑΤΑ 
    ΒΑΡΥΤΟΝΑ ΦΩΝΗΕΝΤΟΛΗΚΤΑ & ΑΦΩΝΟΛΗΚΤΑ Α΄ ΣΥΖΥΓΙΑΣ

    *   *   *   *   *

    Η ιστορία της γραφής στην αρχαιότητα (ενότητες 1-2)


    *   *   *   *   *

    Β΄ κλίση ουσιαστικών - υποδείγματα (ενότητα 4)


    Β΄ ΚΛΙΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ
    Αρσενικά σε -ος 
    Θηλυκά σε -ος
    Ουδέτερα σε -ον 
     
    Παρατηρήσεις
    • Τα αρσενικά και τα θηλυκά της β΄ κλίσης έχουν τις ίδιες καταλήξεις σε όλες τις πτώσεις και στους δύο αριθμούς.
    • Τα ουδέτερα έχουν τρεις πτώσεις ίδιες (ονομαστική, αιτιατική, κλητική) σε ενικό και πληθυντικό αριθμό. 
    Τονισμός
    • Τα οξύτονα ουσιαστικά β΄ κλίσης παίρνουν οξεία στην ονομαστική, αιτιατική και κλητική και περισπωμένη στη γενική και δοτική και στους δύο αριθμούς.
    • Τα προπαροξύτονα ουσιαστικά (αρσενικά και θηλυκά) β΄ κλίσης κατεβάζουν τον τόνο κατά μία συλλαβή στη γενική και δοτική ενικού, καθώς και στη γενική, δοτική και αιτιατική πληθυντικού.
    • Ο παραπάνω κανόνας ισχύει και για τα προπαροξύτονα ουδέτερα β΄ κλίσης σε όλες τις πτώσεις εκτός από την αιτιατική πληθυντικού (αφού είναι ίδια με την ονομαστική του ίδιου αριθμού). 
     ΠΡΟΣΟΧΗ!
    • Η κατάληξη -οι (ονομαστική και κλητική πληθυντικού) είναι βραχύχρονη.
    • Η κατάληξη στα ουδέτερα είναι βραχύχρονη.


      *   *   *   *   *

      Α΄ κλίση ουσιαστικών - υποδείγματα (ενότητα 6)


      Α΄ ΚΛΙΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ
      Θηλυκά σε -α / -η
      Αρσενικά σε -ας / -ης 
       
      Παρατηρήσεις
      • Στα θηλυκά σε το α της κατάληξης στην ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού είναι καθαρό (διατηρείται στη γενική και δοτική ενικού), εφόσον προηγείται φωνήεν ή ρ και κανονικά είναι μακρό.
      • Στα θηλυκά σε το α της κατάληξης στην ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού είναι μη καθαρό (μετατρέπεται σε -η στη γενική και δοτική ενικού), εφόσον προηγείται σύμφωνο (εκτός από ρ) και κανονικά είναι βραχύ.

      • Στα αρσενικά η γενική ενικού λήγει σε -ου.
      • Τα αρσενικά σε -της (καθώς επίσης και σε -πώλης, -άρχης, -μέτρης, -τρίβης, -ώνης) σχηματίζουν την κλητική ενικού σε (με α βραχύ).
      Τονισμός
      • Όλα τα ουσιαστικά της α΄ κλίσης στη γενική πληθυντικού τονίζονται στη λήγουσα και παίρνουν περισπωμένη (-ῶν).
      • Τα προπαροξύτονα ουσιαστικά α΄ κλίσης επιπλέον κατεβάζουν τον τόνο κατά μία συλλαβή στη γενική και δοτική ενικού, καθώς και στη δοτική και αιτιατική πληθυντικού.
      • Τα οξύτονα ουσιαστικά α΄ κλίσης παίρνουν οξεία στην ονομαστική, αιτιατική και κλητική και περισπωμένη στη γενική και δοτική και στους δύο αριθμούς.
      ΠΡΟΣΟΧΗ!
      • Η κατάληξη -αι (ονομαστική και κλητική πληθυντικού) είναι βραχύχρονη.
      • Η κατάληξη -ας στην α΄ κλίση γενικά είναι μακρόχρονη.
      • Η κατάληξη της κλητικής των αρσενικών σε -της είναι βραχύχρονη.

        *   *   *   *   *

        Β΄ κλίση επιθέτων - υποδείγματα (ενότητα 8)


        Β΄ ΚΛΙΣΗ ΕΠΙΘΕΤΩΝ
        Τρικατάληκτα σε -ος -η -ον
        Τρικατάληκτα σε -ος -α -ον
        Δικατάληκτα  σε -ος -ος -ον


        Σχηματισμός του θηλυκού
        Το θηλυκό των επιθέτων β΄ κλίσης
        • λήγει σε , όταν πριν από την κατάληξη του αρσενικού προηγείται σύμφωνο (εκτός από ρ).
        • λήγει σε , όταν πριν από την κατάληξη του αρσενικού προηγείται φωνήεν ή ρ.
        • σχηματίζεται με τις καταλήξεις του αρσενικού, όταν το επίθετο είναι σύνθετο (και ορισμένα απλά επίθετα β΄ κλίσης είναι δικατάληκτα, βλ. Γραμματική της α.ε. §161 β-γ, σ.97-8).  

        Κλίση
        • Το αρσενικό γένος ακολουθεί τη β΄ κλίση των αντίστοιχων ουσιαστικών.
        • Το θηλυκό γένος στα τρικατάληκτα ακολουθεί την α΄ κλίση των αντίστοιχων ουσιαστικών, ενώ στα δικατάληκτα ακολουθεί τη β΄ κλίση.
        • Το ουδέτερο γένος ακολουθεί τη β΄ κλίση των αντίστοιχων ουσιαστικών.

        Τονισμός
        • Στο θηλυκό των προπαροξύτονων τρικατάληκτων επιθέτων ο τόνος κατεβαίνει στην παραλήγουσα σε όλο τον ενικό αριθμό (δεν τονίζεται η προπαραλήγουσα, επειδή η λήγουσα είναι μακρόχρονη).
        • To θηλυκό των τρικατάληκτων επιθέτων στον πληθυντικό ακολουθεί τον τονισμό του αρσενικού (με τις δικές του καταλήξεις), βλ. Γραμματική της α.ε. §158-159.2, σ.95-6 (στο επίθετο δίκαιος-α-ον).
          
        *   *   *   *   *

        Ρήματα - Κατηγορίες



        Οριστική βαρύτονων ρημάτων α΄ συζυγίας - ενεργητική φωνή
        Καταλήξεις & σχηματισμός των χρόνων (ενότητες 5,7,9)


           * Χρονικός χαρακτήρας (μέλλοντας/αόριστος)  
        -σ-     :   φωνηεντόληκτα & οδοντικόληκτα 
        -ξ-     :   ουρανικόληκτα 
        -ψ-     :   χειλικόληκτα

           ** Χρονικός χαρακτήρας (παρακείμενος/υπερσυντέλικος)
        -     :   φωνηεντόληκτα & οδοντικόληκτα
        -χ-     :   ουρανικόληκτα
        -φ-     :   χειλικόληκτα

        Σχηματισμός χρόνων ενεργητικής φωνής
        (βαρύτονα φωνηεντόληκτα - αφωνόληκτα)

        Ο ενεστώτας και ο παρατατικός σχηματίζονται με το θέμα του ρήματος. Στα αφωνόληκτα συχνά ο χαρακτήρας του θέματος είναι μετασχηματισμένος: -ττ- / -σσ- (ουρανικόληκτα), -πτ- (χειλικόληκτα), -ζ- ή -ττ- (οδοντικόληκτα).

        Ενεστώτας
        θέμα + καταλήξεις ενεστώτα
        Παρατατικός
        απλά ρήματα: αύξηση + θέμα + καταλήξεις παρατατικού
        σύνθετα ρήματα (με πρόθεση): πρόθεση + αύξηση + θέμα + καταλήξεις παρατατικού

        Προσοχή: Στον παρατατικό τα ρήματα τονίζονται στην προπαραλήγουσα (αναβίβαση τόνου).

        *     *     *
        Μέλλοντας
        θέμα + χρονικός χαρακτήρας -σ- (-ξ- / -ψ-) + καταλήξεις μέλλοντα
        Αόριστος
        απλά ρήματα: αύξηση + θέμα + χρονικός χαρακτήρας -σ- (-ξ- / -ψ-) + καταλήξεις αορίστου
        σύνθετα ρήματα (με πρόθεση): πρόθεση + αύξηση + θέμα + χρονικός χαρακτήρας -σ- (-ξ- / -ψ-) + καταλήξεις αορίστου

        Προσοχή: Στον αόριστο τα ρήματα τονίζονται στην προπαραλήγουσα (αναβίβαση τόνου). 

        *     *     *
        Παρακείμενος
        απλά ρήματα: αναδιπλασιασμός + θέμα + χρονικός χαρακτήρας - (-χ- / -φ-) + καταλήξεις παρακειμένου
        σύνθετα ρήματα (με πρόθεση): πρόθεση + αναδιπλασιασμός + θέμα + χρονικός χαρακτήρας - (-χ- / -φ-) + καταλήξεις παρακειμένου
        Υπερσυντέλικος
        απλά ρήματα: αύξηση / αναδιπλασιασμός + θέμα + χρονικός χαρακτήρας - (-χ- / -φ-) + καταλήξεις υπερσυντελίκου
        σύνθετα ρήματα (με πρόθεση): πρόθεση + αύξηση / αναδιπλασιασμός + θέμα + χρονικός χαρακτήρας - (-χ- / -φ-) + καταλήξεις υπερσυντελίκου

        Προσοχή: Στον παρακείμενο και στον υπερσυντέλικο τα ρήματα τονίζονται στην προπαραλήγουσα (αναβίβαση τόνου), εκτός αν η λήγουσα είναι μακρόχρονη (ενικός υπερσυντελίκου).

        *   *   *   *   *
        Αύξηση / Παρατατικός - Αόριστος - Υπερσυντέλικος (ενότητα 7)

        Τα ρήματα στους ιστορικούς χρόνους της οριστικής (παρατατικό, αόριστο, υπερσυντέλικο) παίρνουν στην αρχή του θέματος αύξηση.

        Προσοχή!
        Η αύξηση δηλώνει παρελθόν και δεν υπάρχει στις άλλες εγκλίσεις ούτε στους ονοματικούς τύπους του ρήματος (απαρέμφατο-μετοχή).



        *   *   *   *   *
         
        Αναδιπλασιασμός / Παρακείμενος - Υπερσυντέλικος (ενότητα 9)

        Τα ρήματα στους συντελικούς χρόνους (παρακείμενο, υπερσυντέλικο, συντελεσμένο μέλλοντα) παίρνουν στην αρχή του θέματος αναδιπλασιασμό.

        Προσοχή!
        Ο αναδιπλασιασμός διατηρείται σε όλες τις εγκλίσεις, στο απαρέμφατο και στη μετοχή.




        *   *   *   *   *

        Ρήματα ενεργητικής φωνής στην οριστική - παραδείγματα κλίσης (ενότητα 10)



        *   *   *   *   *

        Σύνθετα με πρόθεση ρήματα - φωνολογικοί κανόνες σύνθεσης



        *   *   *   *   *

        Ονοματικοί τύποι του ρήματος: απαρέμφατα & μετοχές - ενεργητική φωνή (ενότητα 13)

        Το ρήμα εκτός από τις εγκλίσεις διαθέτει δύο ονοματικούς τύπους, το απαρέμφατο και τη μετοχή:

        Απαρέμφατο
        • άκλιτο ρηματικό ουσιαστικό ουδέτερου γένους
        • ισοδυναμεί με δευτερεύουσα πρόταση ειδική (ειδικό) ή επιθυμίας (τελικό)
        • όταν είναι έναρθρο (σνθ. τελικό), έχει πτώσεις (κλίνεται το άρθρο) και ισοδυναμεί με αφηρημένο ουσιαστικό, π.χ. τὸ λέγειν = η ομιλία

        Μετοχή
        • τριγενές και τρικατάληκτο ρηματικό επίθετο 
        • ισοδυναμεί με επιθετικό ή κατηγορηματικό προσδιορισμό (ή κατηγορούμενο) ή με επιρρηματικό προσδιορισμό
        • όταν είναι έναρθρη, μπορεί να ισοδυναμεί με ουσιαστικό (πρόσωπο που ενεργεί), π.χ. ὁ λέγων = ο ρήτορας

        Οι ονοματικοί τύποι του ρήματος (απαρέμφατο-μετοχή) έχουν τέσσερις χρόνους:  
        ενεστώτα, μέλλοντα, αόριστο και παρακείμενο.



           * Χρονικός χαρακτήρας (μέλλοντας/αόριστος)
        -σ-     :   φωνηεντόληκτα & οδοντικόληκτα
        -ξ-     :   ουρανικόληκτα
        -ψ-     :   χειλικόληκτα

           ** Χρονικός χαρακτήρας (παρακείμενος)
        -κ-     :   φωνηεντόληκτα & οδοντικόληκτα
        -χ-     :   ουρανικόληκτα
        -φ-     :   χειλικόληκτα

        Σχηματισμός απαρεμφάτων & μετοχών ενεργητικής φωνής

        (βαρύτονα φωνηεντόληκτα και αφωνόληκτα)

        Το απαρέμφατο και η μετοχή σχηματίζονται κανονικά με την προσθήκη των κατάλληλων καταλήξεων στο θέμα του ρήματος. Στον μέλλοντα και στον αόριστο πριν από την κατάληξη προστίθεται ο χρονικός χαρακτήρας -σ- (-ξ- / -ψ-) και στον παρακείμενο ο χρονικός χαρακτήρας -κ- (-χ- / -φ-).

        Προσοχή! 
        Τα απαρέμφατα και οι μετοχές στον αόριστο δεν παίρνουν αύξηση,
        όμως στον παρακείμενο ο αναδιπλασιασμός διατηρείται.

        Κλίση
        Το απαρέμφατο είναι άκλιτο. Οι μετοχές όλων των χρόνων της ενεργητικής φωνής κλίνονται σύμφωνα με τη γ΄ κλίση (ύλη β΄ γυμνασίου).


        *   *   *   *   *

        Το βοηθητικό ρήμα εἰμί




        *   *   *   *   *

        Δεν υπάρχουν σχόλια:

        Δημοσίευση σχολίου